Ten ssak morski zaskakuje. Wyróżnia się nie tylko oryginalnym wyglądem

Grindwal to przedstawiciel rodziny delfinowatych, ale pod względem wyglądu bliżej mu do wielorybów niż do swoich krewniaków. To niejedyny wyróżnik tego niezwykłego ssaka. Co jeszcze warto wiedzieć o grindwalach? Na to pytanie odpowiadamy poniżej.

Kwi 27, 2025 - 14:30
 0
Ten ssak morski zaskakuje. Wyróżnia się nie tylko oryginalnym wyglądem
Spis treści: Grindwal to jeden z największych delfinów Prawdziwa osobliwość w swojej rodzinie Wszędobylski wędrownik Apetyt adekwatny do rozmiarów Społeczne zwierzę Jeden z najinteligentniejszych ssaków morskich Czy grindwalom grozi wyginięcie? Rodzina delfinowatych kojarzy się przede wszystkim z delfinami zwyczajnymi, butlonosami czy delfinami białonosymi. Nie można jednak nie wspomnieć, że zaliczane są do niej także gatunki, które już na pierwszy rzut oka wyróżniają się w pokaźnym tłumie ssaków morskich. Jednym z nich jest grindwal – kolos z bulwiastą głową. Grindwal to jeden z największych delfinów Ze względu na okazałe rozmiary i krępą budowę ciała, grindwal w pierwszej chwili może nasuwać skojarzenia z wielorybami. Faktem jest, że to wspaniałe zwierzę jest waleniem, ale w rzeczywistości nie ma nic wspólnego z rodziną płetwalowatych, którą reprezentuje choćby majestatyczny humbak. To przedstawiciel rodziny delfinowatych, do której zaliczany jest między innymi najsprawniejszy morski drapieżnik – orka oceaniczna. Pod względem rozmiarów, grindwalowi daleko do największych płetwali. Może natomiast stanąć w szranki z niektórymi narwalowatymi. Przeciętny grindwal jest dłuższy choćby od białuchy. W praktyce, mówimy tu o jednym z największych delfinów. Dorosły osobnik osiąga do 8 metrów długości i masę dochodzącą do 3500 kg, co jest imponującym wynikiem. Szczegółowe informacje: długość ciała: od 3 do 6 m w przypadku samic i od 4 do 8 m w przypadku samców. Noworodki osiągają od 140 do 190 cm; masa ciała: od 1300 do 1500 kg w przypadku samic i od 2300 do 3500 kg w przypadku samców. Noworodki ważą od 40 do 80 kg. Prawdziwa osobliwość w swojej rodzinie Na pierwszy rzut oka, trudno rozpoznać, że grindwal jest delfinem. Pod względem pokroju i rozmiarów, bliżej mu do narwalowatych. Tak jak inny przedstawiciel nadrodziny Delphinoidea – morświn amerykański – grindwal nie ma charakterystycznego „dzioba”. Pysk zwierzęcia jest ścięty, co w połączeniu z wypukłym czołem (efekt obecności dużej poduszki tłuszczowej) decyduje o unikatowym wyglądzie przedstawicieli tego gatunku. Grindwal ma bulwiastą głowę, która w połączeniu z krępym (ale opływowym) ciałem tworzy efekt masywności. Skóra zwierzęcia czarna lub grafitowa. W części brzusznej występują jaśniejsze plamy. Wszędobylski wędrownik Grindwale występują zarówno na półkuli północnej, jak i południowej. Najliczniejsze populacje można spotkać w północnych obszarach Atlantyku, w części między Islandią i Szkocją. Ich naturalnym środowiskiem są otwarte morza i oceany. Do wybrzeży zbliżają się rzadko, najczęściej w trakcie migracji lub w poszukiwaniu pokarmu. Rozmieszczenie geograficzne ze względu na podział systematyczny: grindwal długopłetwy: północna część Oceanu Atlantyckiego do Zwrotnika Raka i Ocean Południowy; grindwal krótkopłetwy: globalnie w wodach tropikalnych, subtropikalnych i ciepłych umiarkowanych (z wyjątkiem Zatoki Perskiej i Morza Śródziemnego). Grindwale są podwodnymi koczownikami, którzy wędrują przez cały rok. Kierunek ich migracji często współgra z ruchem stad głowonogów. Apetyt adekwatny do rozmiarów Skoro o głowonogach mowa, należy wspomnieć, że to właśnie ta gromada mięczaków stanowi ich główne pożywienie. Grindwale gustują też w rybach ławicowych. W ich jadłospisie pojawiają się między innymi makrele, śledzie atlantyckie i dorsze. Przeciętny grindwal w ciągu doby pochłania około 30 kg pokarmu. Większe osobniki potrzebują nawet 50 kg pożywienia. Społeczne zwierzę Grindwal pływa i żyje w dużych grupach. Wspólnota składa się minimum z dziesięciu osobników, choć przeciętnie tworzy ją kilkadziesiąt zwierząt. Nie jest to jednak maksimum. W niektórych stadach pływa nawet kilkaset grindwali. W grupie przeważają samice. Najprawdopodobniej ma to związek z większą śmiertelnością wśród samców. W każdym stadzie istnieje hierarchia społeczna. Dominującą rolę odgrywa najbardziej doświadczona samica. Zwierzęta potrafią komunikować się, używając w tym celu złożonych serii dźwięków. Wspólnie polują i opiekują się młodymi, które zostają przy matce przez kilka lat. Jeden z najinteligentniejszych ssaków morskich Grindwale należą do najinteligentniejszych przedstawicieli morskiej fauny. Tak jak orki oceaniczne, wykształcają swój własny dialekt, który jest unikatowy dla danego stada. Naukowcy dowiedli, że zwierzęta te potrafią się uczyć, planować działania, rozwiązywać problemy i reagować na emocje innych członków grupy. Są zdolne do zachowań empatycznych, na co wskazuje choćby chęć niesienia pomocy najmłodszym członkom społeczności. Na uwagę zasługuje także ich samoświadomość. W toku badań dowiedziono, że grindwale rozpoznają się w lustrze. Czy grindwalom grozi wyginięcie? W „Czerwonej księdze gatunków zagrożonych” grindwal ma status LC, co oznacza, że nie grozi mu wymarcie. Z tego powodu dopuszczalne są połowy tych ssaków. Jeżeli chodzi o polowanie na grindwale, Wyspy Owcze są przodownikiem. Na niewielkim archipelagu takie działanie ma status rytualnej tradycji. Zdaniem ekologów, każdego roku ginie tam nawet kilkaset okazów tych pięknych morskich ssaków. Nasz autor